Waar er in 2021 nog een abrupte en volledige stop op adoptie werd gezet, kon er ruim een jaar later net zo snel alweer een doorgang plaatsvinden. Nu blijkt toch dat de meerderheid van de Tweede Kamer dinsdag 16 april 2024 heeft gestemd voor een definitieve stop op buitenlandse adoptie. De misstanden in adopties die aan het licht zijn gekomen, in het onderzoek en rapport van de Staatscommissie, worden in dit besluit meegenomen. Terwijl verschillende misstanden nog volop in onderzoek zijn, sommige zelfs in rechtszaken zitten, had Demissionair Minster Weerwind toch anders besloten. Het belang van het kind nu en het belang van de geadopteerde kinderen toen, worden eindelijk gezien en gehoord. Met het stopzetten van buitenlandse adoptie als reactie.
Iets wat ik tot op de dag van vandaag niet begrijp, is het gebrek aan kennis over de cultuur en ethische achtergrond van het kind. Uit gesprekken die ik heb gevoerd met kinderen met een buitenlandse adoptieachtergrond, blijkt dat er te weinig aandacht wordt besteed aan hun culturele achtergrond. Alles wat een mens vormt, zoals kleur, roots, taal of accent, en omgeving, laat een blijvende indruk achter die meegenomen wordt in het leven. Er is dan ook niets schadelijker dan een ouder die hier weinig begrip voor heeft, of erger nog, dit niet meeneemt in de opvoeding of negeert. Instanties zouden hierin meer moeten ondersteunen en begeleiden.
Het is belangrijk om te begrijpen dat een ‘loyaliteitsconflict’ een onvermijdelijk aspect is voor geadopteerden. Na vele gesprekken met geadopteerden, ben ik als adoptieouder ook tot dit besef gekomen, en het is duidelijk dat dit niet gemakkelijk op te lossen is en meegroeit met het adoptiegezin. De complexiteit van adoptie is opnieuw aan het licht gekomen en kan niet blijven voortduren zoals voorheen.
Helaas heb ik zelf ook ervaren dat de werkdruk binnen de betrokken instanties te hoog lijkt te zijn. Dit heeft bij mij geleid tot meerdere begeleiders die uitvielen vanwege overbelasting, wat resulteerde in weinig of slechte communicatie zowel binnen de organisaties als tussen de instanties. Dit zijn allemaal zaken die het adoptietraject waarin een gezin wordt gevormd en waarin het kind centraal staat, niet ten goede komen. Er zijn dringend ingrijpende maatregelen nodig om ervoor te zorgen dat adoptie nog steeds in het belang van het kind blijft. Nederland laat hier steken vallen en lijkt niet volledig bewust te zijn van de (blijvende) schade die dit veroorzaakt.
